Akokorov losts in middle of no where

Just another WordPress.com site

native dish

ส่วนใหญ่คนที่รู้จักเรามักจะสืบรู้เสมอว่าเราเป็นคนเหนือโดยกำเนิด ซึ่งในที่นี้หมายถึง เกิดและถูกเลี้ยงดูที่ภาคเหนือของประเทศ
 
รูปพรรณสรรฐานอาจจะไม่ให้
 
จากการสำรวจด้วยตัวเองแล้ว สังเกตพบว่า เรื่องที่เด่นดังของภาคเหนือคืออาหารการกิน เนื่องจากตอนเรียนลาดกระบัง กลับบ้านทีมีแต่คนถามถึงของฝาก และเรียนมาตั้งนาน ไม่เคยเจอ
 
"นายๆ กลับบ้านไปเอาสะตอมาฝากด้วยนะ ไม่เอาระเบิดมือถือนะ"
 
แสดงว่าภาคอื่นคงจะไปเด่นดังเรื่องอื่นไป
 
คิดได้ดังนั้น เมื่อคราวที่มีโอกาสกลับไปบ้านเมื่อไม่นานนี้ เลยขนของที่กินได้จากบ้านมาเป็นหลัก ส่วนใหญ่เป็นน้ำพริก เนื่องจากแม่ค้าวนตลาดแนะนำมาว่าใครไปเมืองนอกเค้าก็ขนไปทั้งนั้น
 
ไม่ทันได้ถามว่าป้าเค้ามีคนรู้จักอยู่ต่างประเทศกี่คน ก็เหมาของเค้ามา จนแกแอบยิ้มในใจ
 
ห่อหุ้มเส็ดสับ จัดเก็บแน่นหนา แบกข้ามน้ำข้ามทะเลมา
 
ลืมถามว่าใช้ยังงัย
 
เบอป้าแกก็ไม่ได้ขอไว้ หาในกูเกิลดูป้าแกก็ไม่มีเวป
 
ลองมั่วเอง เอาไปผัดมั่งต้มมั่ง แถๆไปตามมีตามเกิด
 
และแล้ววันนี้ ก็ใกล้เคียงความจิง เกือบมั่วถูก ได้น้ำพริกอ่องรสชาติคุ้นลิ้น
 
ถึงไม่ค่อยเหมือนแต่ถือว่าเข้าขั้น คงเป็นจานประจำต่อจากผัดกระเพาที่กินมาตลอดเทอมก่อน
 
มาเรียนสามเทอมทำเป็นสามอย่าง จบไปไม่ต้องกลัวตกงาน

7 responses to “native dish

  1. Giftz มกราคม 27, 2006 เวลา 7:59 am

    กินผัดกระเพราทั้งเทอมเนี่ยนะ ไม่เบื่อตายหรอ ดีนะมีอีกเมนูเพิ่มขึ้นมาเทอมนี้อะ

  2. Kornnapa มกราคม 27, 2006 เวลา 7:01 pm

    ปกติน้ำพริกมันกินได้เลยไม่ใช่หรอ

  3. Lalita มกราคม 31, 2006 เวลา 5:27 am

    เพื่อนโก้ ขำแกอะ แล้วข้าวแต๋นที่ข้าเจ้าฝากให้เอามาให้น่ะ ได้เอามาป่าว เมษานี้ข้าเจ้าจะไปเอานะ อิอิอิ

  4. meai กุมภาพันธ์ 1, 2006 เวลา 12:25 am

    so why didnt you ask me wa? i am from lampang a\’ familiar with "nam-prik-ong" as well……..hahaha or maybe you can ask ai-ying after all she is a better cook……but i live nearer that is the point………no actually the point is, i want to eat as well….:P hahahahha

  5. muay กุมภาพันธ์ 2, 2006 เวลา 12:19 am

    เราสงสัยอย่างเดียวกะมิ้นอ่ะ

  6. Lalida กุมภาพันธ์ 5, 2006 เวลา 2:16 am

    ยังขำไม่เปลี่ยนนะแก ไม่ลองถามชั้นล่ะว่าทำยังไง ไอ้น้ำพริกอ่องอ่ะ ลืมว่ามีเพื่อนน่ารัก ที่ออกสู่โลกภายนอก แล้วผ่านประสบการณ์แน่นหนา เรื่องทำอาหารอย่างชั้นได้ไงว่ะ
    นี่แกยังดี ที่น้ำพริกที่เอาไปห่อหุ้มเรียบร้อย ของชั้นสิ แม่ส่งมาให้แบบว่า ยี่ห้อไม่มี วันหมดอายุไม่มี มีแค่ราคาติดกระป๋อง ขนาดชื่อยังไม่บอกเลยว่าน้ำพริกอะไร ชั้นใช้เวลาสองวันนะ ในการหาวิธีกินอ่ะ วันหลังถามมาได้ว่าทำไงนะเพื่อน
    คิดถึงว่ะโก้
     

  7. Sintana กุมภาพันธ์ 11, 2006 เวลา 4:55 am

     คนไกลบ้านเหมือนกัน ดูทีวีไทยแก้เหงา ขอบคุณสําหรับลิงค์ อิๆ

ใส่ความเห็น