ส่วนใหญ่คนที่รู้จักเรามักจะสืบรู้เสมอว่าเราเป็นคนเหนือโดยกำเนิด ซึ่งในที่นี้หมายถึง เกิดและถูกเลี้ยงดูที่ภาคเหนือของประเทศ
รูปพรรณสรรฐานอาจจะไม่ให้
จากการสำรวจด้วยตัวเองแล้ว สังเกตพบว่า เรื่องที่เด่นดังของภาคเหนือคืออาหารการกิน เนื่องจากตอนเรียนลาดกระบัง กลับบ้านทีมีแต่คนถามถึงของฝาก และเรียนมาตั้งนาน ไม่เคยเจอ
"นายๆ กลับบ้านไปเอาสะตอมาฝากด้วยนะ ไม่เอาระเบิดมือถือนะ"
แสดงว่าภาคอื่นคงจะไปเด่นดังเรื่องอื่นไป
คิดได้ดังนั้น เมื่อคราวที่มีโอกาสกลับไปบ้านเมื่อไม่นานนี้ เลยขนของที่กินได้จากบ้านมาเป็นหลัก ส่วนใหญ่เป็นน้ำพริก เนื่องจากแม่ค้าวนตลาดแนะนำมาว่าใครไปเมืองนอกเค้าก็ขนไปทั้งนั้น
ไม่ทันได้ถามว่าป้าเค้ามีคนรู้จักอยู่ต่างประเทศกี่คน ก็เหมาของเค้ามา จนแกแอบยิ้มในใจ
ห่อหุ้มเส็ดสับ จัดเก็บแน่นหนา แบกข้ามน้ำข้ามทะเลมา
ลืมถามว่าใช้ยังงัย
เบอป้าแกก็ไม่ได้ขอไว้ หาในกูเกิลดูป้าแกก็ไม่มีเวป
ลองมั่วเอง เอาไปผัดมั่งต้มมั่ง แถๆไปตามมีตามเกิด
และแล้ววันนี้ ก็ใกล้เคียงความจิง เกือบมั่วถูก ได้น้ำพริกอ่องรสชาติคุ้นลิ้น
ถึงไม่ค่อยเหมือนแต่ถือว่าเข้าขั้น คงเป็นจานประจำต่อจากผัดกระเพาที่กินมาตลอดเทอมก่อน
มาเรียนสามเทอมทำเป็นสามอย่าง จบไปไม่ต้องกลัวตกงาน
กินผัดกระเพราทั้งเทอมเนี่ยนะ ไม่เบื่อตายหรอ ดีนะมีอีกเมนูเพิ่มขึ้นมาเทอมนี้อะ
ปกติน้ำพริกมันกินได้เลยไม่ใช่หรอ
เพื่อนโก้ ขำแกอะ แล้วข้าวแต๋นที่ข้าเจ้าฝากให้เอามาให้น่ะ ได้เอามาป่าว เมษานี้ข้าเจ้าจะไปเอานะ อิอิอิ
so why didnt you ask me wa? i am from lampang a\’ familiar with "nam-prik-ong" as well……..hahaha or maybe you can ask ai-ying after all she is a better cook……but i live nearer that is the point………no actually the point is, i want to eat as well….:P hahahahha
เราสงสัยอย่างเดียวกะมิ้นอ่ะ
ยังขำไม่เปลี่ยนนะแก ไม่ลองถามชั้นล่ะว่าทำยังไง ไอ้น้ำพริกอ่องอ่ะ ลืมว่ามีเพื่อนน่ารัก ที่ออกสู่โลกภายนอก แล้วผ่านประสบการณ์แน่นหนา เรื่องทำอาหารอย่างชั้นได้ไงว่ะ
นี่แกยังดี ที่น้ำพริกที่เอาไปห่อหุ้มเรียบร้อย ของชั้นสิ แม่ส่งมาให้แบบว่า ยี่ห้อไม่มี วันหมดอายุไม่มี มีแค่ราคาติดกระป๋อง ขนาดชื่อยังไม่บอกเลยว่าน้ำพริกอะไร ชั้นใช้เวลาสองวันนะ ในการหาวิธีกินอ่ะ วันหลังถามมาได้ว่าทำไงนะเพื่อน
คิดถึงว่ะโก้
คนไกลบ้านเหมือนกัน ดูทีวีไทยแก้เหงา ขอบคุณสําหรับลิงค์ อิๆ